کد مطلب:137442 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:174

قربانی زینب
بعد از آن كه امام حسین علیه السلام به شهادت رسید، بانوی طف، كنار پیكر شریف برادر ایستاد و به آسمان نگاه كرد و گفت:

«اللهم تقبل هذا القلیل من القربان»؛ پرودگارا؛ این قربانی اندك را از ما بپذیر! [1] .

براستی، روح بلند زینب علیهاالسلام از كدام معدن سرچشمه گرفته است. او حقیقت حسین علیه السلام و عظمت او نزد پیامبر و پدرش علی و مادرش فاطمه و برادرش حسن علیه السلام را می داند؛ و نیز عظمت دین خدا و اطاعت از او و جلب رضایت حق را می داند و لذا قربانی خود را قلیل معرفی


می كند.

آری، زینب علیهاالسلام عظمت حسین علیه السلام را می شناخت، بلكه در وجود او جدش محمد صلی الله علیه و اله را جلوه گر می دید. اما، بنی امیه می خواستند اسلام را نابود كنند، لذا از اهل بیت، حسین علیه السلام قربانی اسلام شد تا دین اسلام زنده بماند.

بانوی كربلا، به درگاه خدا می نالد و عرض می كند كه این قربانی اندك را قبول فرماید؛ زیرا او چیزی را در راه اطاعت خدا بزرگ و زیاد نمی بیند، حتی اگر آن چیز، شهادت برادرش و كشته شدن فرزندانش و نیز به اسیری از این شهر به آن شهر رفتن، باشد، باز هم در نظرش كم است.

آری، همان طور كه ابراهیم علیه السلام برای امتثال امر خدا اقدام به ذبح فرزندش نمود، و اسماعیل علیه السلام برای اطاعت از امر الهی تن به كشته شدن داد؛ زینب علیهاالسلام نیز تسلیم قضای الهی شده و به آن رضایت داد،. و آنچه كه در این راه قربانی كرد به نظرش زیاد و بزرگ جلوه نكرد.


[1] فؤاد كرماني مي گويد:



تسليم و رضا نگر كه آن دخت بتول

در مقتل كشتگان چو فرمود نزول



شكرانه سرود: كي خداوند جليل

قرباني ما به پيشگاه تو قبول



(مترجم).